Loading...Który gatunek ptasznika jest najbardziej odpowiedni na początek?
Przygodę z ptasznikami najlepiej jest zacząć od gatunku spokojnego, słabo jadowitego i odpornego na nasze błędy. Takimi cechami charakteryzują się w szczególności ptaszniki naziemne z rodzajów: Brachypelma, Grammostola, Nhandu, Lasiodora, Chromatopelma i Acanthoscurria a dodatkowo z racji trybu ich życia są łatwiejsze w obserwacji. Równie dobrym wyborem dla bardziej odważnych są przedstawiciele rodzaju Psalmopoeus. Należy pamiętać że to ptaszniki nadrzewne, na ogół dużo szybsze od ptaszników naziemnych i bardziej skłonne do obrony własnego terytorium. Z racji swej odporności na błędy hodowców, małego potencjału jadu są świetnym wyborem na pierwszego ptasznika nadrzewnego jak i na wkroczenie w świat terrarystyki.
Gdzie i w jakiej cenie można kupić ptasznika?
Ceny ptaszników są zależne od gatunku, wieku oraz płci i oscylują między złotówką a kilkoma tysiącami złotych. Jednak ich ceny bardzo szybko się zmieniają, dlatego najlepiej jest na bieżąco śledzić rynek terrarystyczny. Ptaszniki w sklepach zoologicznych najczęściej są zabiedzone i do tego o wiele droższe niż w ofertach na forach terrarystycznych, giełdach terrarystycznych czy na serwisach aukcyjnych. Jednak przed przystąpieniem do zakupu ze źródeł internetowych, warto wpierw zweryfikować wiarygodność sprzedawcy. Często dochodzi do oszustw, zwłaszcza drogą wysyłkową, dlatego też, Serwis Arachnea zainicjował na forum system weryfikacji sprzedawców pod nazwą ”Bezpieczne zakupy!”. Użytkownicy wpisywani na listę są sprawdzani pod względem wiarygodności toteż kupując u nich mamy większą pewność otrzymania towaru, za który zapłaciliśmy.
Czy ptasznika da się oswoić?
Ptasznik jest zbyt prymitywnym stworzeniem i jego układ nerwowy nie pozwala na wytworzenie jakichkolwiek relacji z otaczającymi istotami. Jego zachowania są sterowane instynktem i determinacją w zaspokajaniu potrzeb życiowych. Wszelkie próby oswajania ptasznika skazane są na niepowodzenie, mogą skończyć się uszkodzeniem lub śmiercią pająka a w skrajnych przypadkach dla nas mogą skończyć się ukąszeniem.
Co oznaczają symbole: N1, N2, L1, L2 itp.?
Owe symbole oznaczają liczbę linień, które ptasznik przeszedł w swoim życiu. Liczby „N” nalicza się od wyklucia z jajka do przejścia w stadium nimfy 2(N2), zaś liczbę „L” nalicza się od przejścia ze stadium nimfy 2 w stadium pierwszego linienia(L1) i przez kolejne linienia, aż do śmierci ptasznika. System ten ma zobrazować wiek pająka lecz niestety nie jest to dokładna miara, gdyż częstotliwość linień jest uwarunkowana przez wilgotność, temperaturę i ilość podawanego pokarmu i okresy między wylinkami nie są stałe. Miara ta jest powszechnie stosowana w Polsce jednak nie zyskała ona takiej popularności w innych krajach, gdzie w określaniu wieku ptasznika dominuje długość ciała. Należy pamiętać że liczba przebytych linień nie jest miarodajną liczbą co do wielkości ptasznika gdyż każdy pająk ma indywidualne tempo wzrostu.
Czy do hodowli ptaszników potrzebne są specjalne zezwolenia i rejestracje?
Do hodowli nie jest wymagane zezwolenie, jednak w przypadku rozmnożenia gatunku objętego Konwencją Waszyngtońską (CITES) jesteśmy zobowiązani wobec prawa zarejestrować ten fakt u powiatowego lekarza weterynarii. Jest on zobligowany do przeliczenia młodych i wydania zaświadczenia o urodzeniu w niewoli. Z takim dokumentem możemy legalnie sprzedawać ptaszniki objęte CITES. Należą do nich rodzaje: Aphonopelma i Brachypelma.
Czym karmić ptasznika?
Ptaszniki karmimy pokarmem adekwatnym do ich wielkości, to znaczy nie większym od długości ich ciała. Maluchom podajemy pinki, białe robaki, wylęg świerszcza czy też karaczana, wraz z dorastaniem zmieniamy karmówkę kolejno na larwy mącznika młynarka, drewnojady, świerszcze, karaczany, szarańczę i oseski małych gryzoni. Najlepszym rozwiązaniem jest urozmaicanie diety ptasznikom poprzez zmienianie pożywienia co jakiś czas, ponieważ różne rodzaje karmówki dostarczają substancji odżywczych w różnych proporcjach. Taki sposób karmienia gwarantuje prawidłowy rozwój i zdrowie ptasznika. Ptaszniki nadrzewne czasami preferują pokarm latający i bardziej ruchliwy niż np robaki. W celu urozmaicenia diety można pokusić się o tzw plankton łąkowy, a więc przeróżnej maści owady odłowione w naturze. W przypadku takiej karmówki należy stosować zasadę by owady były zbierane możliwie jak najdalej od dróg oraz innych miejsc zanieczyszczających środowisko i mogących podtruwać owady. Warto nadmienić iż taki rodzaj karmy może zawierać w sobie pasożyty i nigdy nie ma stuprocentowej pewności co do zdrowia takich owadów.
Jak często karmić ptasznika?
Nie istnieje sztywna zasada jak często należy karmić naszego pupila. Czasem bywa tak, że ptasznik pochłania codziennie duże ilości pożywienia, a czasem urządza głodówkę, która w przypadku dorosłych pająków może trwać nawet kilkanaście miesięcy. Oba typy zachowań są jak najbardziej naturalne, jednak warunkują się one wiekiem ptasznika
i warunkami w jakich przebywa (maksymalna temperatura w zakresie optimum powoduje wzrost tempa metabolizmu
i większą żarłoczność). Zwykle, najmłodsze ptaszniki karmimy raz na 1 – 2 dni, a najstarsze raz na tydzień – dwa tygodnie (wraz z wzrostem coraz rzadziej). Należy również pamiętać aby nie podawać ptasznikom pokarmu w okresie powylinkowym, gdyż jest on narażony na połamanie kłów jadowych podczas ataku. Przed karmieniem pająka po wylince odczekujemy od 4 dni dla małych i podrośniętych sztuk, do nawet 2 tygodni dla dorosłych, aż do stwardnienia kłów i oskórka.
Czemu mój ptasznik nie je?
Ptasznik może nie przyjmować pokarmu z trzech przyczyn: ze względu na zbliżającą się wylinkę, której objawy łatwo rozpoznać, albo ze względu na zbyt dużą karmówkę lub ptasznik po prostu nie jest głodny. Należy pamiętać aby podawane pożywienie nie przekraczało rozmiarów ciała ptasznika (licząc od szczękoczułków do kądziołków przędnych). Nie należy przejmować się brakiem apetytu u ptasznika, ponieważ jest to całkiem naturalne ze względu na niskie tempo ich metabolizmu. Stworzenia te potrafią wytrzymać bez jedzenia bardzo długo, znane są przypadki nawet rocznych głodówek. W szczególności rodzaj Grammostola słynie z długich okresów pomiędzy posiłkami.
Po upływie jakiego czasu od wylinki należy podać pokarm ptasznikowi?
Czas jaki powinien minąć od linienia do karmienia jest zależny od wieku ptasznika. Waha się pomiędzy 4 dniami u młodych a 2 tygodniami w przypadku dorosłych osobników. Nie jest to sztywna reguła, gdyż, tak naprawdę, pierwsze karmienie powinno nastąpić wtedy kiedy kły jadowe będą całkowicie stwardniałe (łatwo można to rozpoznać po czarnej barwie).
Czy da się przekarmić ptasznika?
Nie da się przekarmić ptasznika. Stworzenia te mają umiar w jedzeniu i przyjmują pokarm tylko wtedy, kiedy tego potrzebują. Jedyne niebezpieczeństwo związane z nadmiernym karmieniem, to fakt, iż pająk z masywniejszym odwłokiem spadając np. ze ściany jest bardziej narażony na jego uszkodzenie.
W jakim pojemniku można hodować ptasznika?
Przy doborze pojemnika dla naszego pupila musimy wziąć pod uwagę jego wielkość i gatunek. Rozmiar pojemników warto dobierać w taki sposób by ptasznik bez problemu w nim się mieścił z maksymalnie rozpostartymi nogami. Oczywiście większy pojemnik będzie wygodniejszy, da nam większe pole do popisu przy dekorowaniu i łatwiej będzie w nim nam uzyskać zróżnicowanie temperatur. Wtedy pająk będzie się czuć komfortowo i będzie miał mniejszy problem ze zlokalizowaniem pokarmu. Niedługo po wykluciu, ptasznika umieszczamy w pojemniku po kliszy, wraz ze wzrostem zmieniamy pojemnik na pudełko do pobierania próbek moczu (dostępne w aptece), pojemnik na żywność, FaunaBox i w końcu terrarium. Jeśli wybieramy pojemnik dla pająków nadrzewnych lub podziemnych, musimy pamiętać aby był zorientowany pionowo. Pająki nadrzewne potrzebują dużo przestrzeni w pionie, zaś podziemne większej warstwy podłoża w której będą miały możliwość kopania tuneli i kryjówek.
Jakiego podłoża należy używać w terrariach?
Ptaszniki na ogół są stworzeniami wilgociolubnymi, więc potrzebują podłoża, które ma najlepsze właściwości sorpcyjne i najdłużej utrzymywałoby wilgotność na wysokim poziomie. Najlepiej do tego celu nadaje się włókno kokosowe, torf lub mieszanka obu substratów. Poza tym, ptasznik bardzo dobrze czuje się na tego typu podłożu i może swobodnie w nim kopać. Równie dobrym podłożem do mieszania z wyżej wymienionymi jest wermikulit. Dla gatunków sucholubnych dobrym rozwiązaniem jest piasek terrarystyczny stosowany sam lub zmieszany z włóknem kokosowym.
Jak urządzić pojemnik ptasznikowi?
Dekorowanie i urządzanie pojemników mniejszych niż FaunaBox`y jest kompletnie zbędne. Generalnie tak młodemu pająkowi wystarczy podłoże, w którym może się zakopać i zrobić kryjówkę. Urządzanie pojemników nabiera sens w przypadku FaunaBox`ów i terrariów, gdy ptasznik zaczyna mieć większe potrzeby związane z przestrzenią życiową i budową gniazda. Pojemnik należy urządzić zgodnie z trybem życia ptasznika. Nadrzewny potrzebuje gałęzi, korzeni i sztucznych roślin zamontowanych na pionowej ścianie pojemnika, między którymi uwije sobie gniazdo. Naziemnym potrzebna jest kryjówka ustawiona na podłożu, ze splecionych gałęzi bądź łupiny orzecha kokosowego. Zaś podziemne nie potrzebują dekoracji lecz dużej warstwy podłoża, w którym wykopią sobie przytulną norkę. Przy urządzaniu pojemnika ptasznikowi warto zwrócić szczególną uwagę na ruchome elementy dekoracji. Ptaszniki mają tendencję do przemeblowania i są aktywnymi stworzeniami w badaniu swojego najbliższego otoczenia, dlatego też mogą zostać przygniecione. Aby tego uniknąć należy usztywnić dekorację a nawet posklejać jej elementy sylikonem. Można także stosować żywą roślinność przystosowaną do rośnięcia w terrarium, lecz należy liczyć się z tym że ptasznik może zniszczyć roślinność lub całkowicie wykopać.
Z czego zrobić kryjówkę pająkowi i czy jest ona potrzebna?
Ptaszniki nie lubią być wystawiane na bezpośrednie promienie świetlne i preferują ciasne i ciemne zakamarki. Dlatego też kryjówka jest nieodzownym elementem wystroju pojemnika. Najbardziej samodzielne pod względem budowy kryjówki są ptaszniki podziemne, które po prostu wkopują się w podłoże oraz nadrzewne, którym wystarczy jedna gałązka i produkowany przez nie mocny i gęsty oprząd. Najmniej efektywne w samodzielnym tworzeniu kryjówki są ptaszniki naziemne które na ogół wprowadzają się do istniejących zakamarków. W tym celu w pojemniku umieszczamy splecione gałęzie, korzenie, sztuczne rośliny, łupiny orzecha kokosowego, połówki doniczek, posklejane kamienie itp. Ptasznik na pewno odnajdzie schronienie w tak przygotowanych zakamarkach.
Co zrobić gdy w pojemniku z ptasznikiem pojawi się pleśń?
Z racji wysokiej wilgotności i temperatury panującej w pojemniku ptasznika, na niezabezpieczonych, organicznych elementach dekoracji, resztkach jedzenia i zanieczyszczonym podłożu może pojawić się pleśń. Należy wtedy natychmiast usunąć elementy na których pasożytuje ten grzyb i dokładnie je umyć w roztworze soli jeżeli chcemy je wstawić z powrotem do pojemnika. Przed ponownym użyciem warto zakonserwować daną dekorację aby pleśń nie pojawiła się ponownie. W przypadku zapleśnienia części podłoża należy je usunąć z dużym marginesem i następnie wypełnić świeżym podłożem powstałą lukę. Sytuacja komplikuje się gdy pleśń pojawi się na ptaszniku. Wówczas należy ją ostrożnie usunąć za pomocą wacika do uszu nasączonego spirytusem. Dobrym rozwiązaniem jest także czasowe obniżenie wilgotności aby grzyb nie rozprzestrzeniał się na ciele pająka. Stosowane zazwyczaj gdy ptasznik zbliża się do wylinki wraz z którą pleśń zostanie na starym oskórku i chitynowym pancerzu.
Co zrobić aby organiczne elementy wystroju pojemnika ptasznika nie pleśniały?
Najłatwiejszym sposobem jest wygotowanie owego elementu dekoracji w nasyconym roztworze soli w wodzie i włożenie do rozgrzanego piekarnika do 150°C na 20 minut. Metoda ta jednak nie jest w 100% skuteczna. Pewniejszym sposobem jest pomalowanie dekoracji bezbarwnym, nietoksycznym lakierem, na którego warstwie na pewno pleśń się nie pojawi.
Co zrobić, gdy roztocza pojawią się w pojemniku ptasznika?
Roztocza są bezpośrednim zagrożeniem życia dla ptasznika. Gdy pojawią się w pojemniku należy przenieść podopiecznego do innego pojemnika, a dekoracje dokładnie umyć. Podłoże trzeba wymienić bezwarunkowo, gdyż jest miejscem składania jajeczek. Po tych czynnościom należy przyjrzeć się ptasznikowi. Jeśli roztocza zdążyły go oblec (najczęściej pojawiają się w okolicy otworu gębowego, miejscach łączenia stawów, szczękoczułków i przetchlinek) najlepszym rozwiązaniem jest umieszczenie nieszczęśnika w izolatce wyściełanej wilgotnymi ręcznikami papierowymi i spróbować usunąć roztocza pędzelkiem. Jeśli to nie pomoże to pozostaje nam czekanie aż do procesu linienia. Wtedy wszystkie roztocza zostaną na wylince, którą najlepiej wyrzucić. Zdrowego ptasznika należy po jakimś czasie umieścić w pierwotnym, wyczyszczonym pojemniku.
Czym są kuleczki znajdowane na podłożu i w gnieździe ptasznika? Czy to są resztki pokarmu? Co z nimi zrobić?
Ptaszniki zostawiają resztki jedzenia po zakończonym posiłku. Zwykle są to suche pakiety, pozostałości po chitynowych pancerzykach ofiar, rzadziej bywają to wilgotne resztki tkanek. W drugim przypadkau owe pozostałości szybko zaczynają pleśnieć i gnić ze względu na wysoką wilgotność i temperaturę panującą w pojemniku ptasznika. Mogą się również pojawić na nich roztocza, które na dłuższą metę okazują się zagrożeniem życia ptasznika. Należy więc jak najszybciej usuwać resztki pożywienia z terrarium.
Dlaczego ptasznik pociera odnóżami o odnóża i wkłada je pod kły jadowe?
Ptaszniki w ten sposób dbają o higienę. Oczyszczają się z resztek pożywienia i przyczepionych cząstek podłoża. Zjawisko te można zaobserwować głównie po posiłku.
Czy i w jaki sposób dogrzewać i oświetlać pojemnik ptasznika?
Ptaszniki zupełnie nie potrzebują oświetlania do poprawnego rozwoju. Czasem nawet ma ono zgubny wpływ, gdyż nadmierna ekspozycja powoduje utracenie głębi barw oskórka oraz zmniejszenie aktywności (ptaszniki to zwierzęta zazwyczaj aktywne po zmroku). Dogrzewanie zaś jest zupełnie inną kwestią. Ptaszniki są zwierzętami zmiennocieplnymi, ciepłolubnymi, dlatego też, dogrzewanie pojemników jest wymogiem do ich hodowli. Średnia temperatura w naszych domach wynosi 20°C. Jest to niemalże minimalna wartość zakresu tolerancji ptaszników, toteż jeśli chcemy zadbać o komfort i dobre samopoczucie naszych podopiecznych, musimy im zapewnić wyższą temperaturę. W celu dogrzewania pojemnika ptasznika możemy użyć przewodu lub maty grzejnej, bądź żarówki. Zarówno przewód jak i matę najlepiej jest zainstalować po zewnętrznej stronie tylnej ściany pojemnika, lub pod nim za pomocą taśmy klejącej. Przy stosowaniu kabla grzewczego dobrym rozwiązaniem jest asymetryczne ułożenie go w stosunku do terrarium by pająk miał szersze spektrum temperatur do wyboru w różnych miejscach terrarium. W przypadku żarówki, musimy pamiętać o dwóch kwestiach. Po pierwsze, kolor szkła powinien być czerwony, z racji tego, że ptaszniki nie widzą tej barwy. Sprzyja to bezstresowej aktywności nocnej. Drugą kwestią jest należyte zabezpieczenie ptasznika przed bezpośrednim kontaktem z żarówką (w przypadku umieszczania żarówki wewnątrz pojemnika). W tym celu, należy zamontować metalową siatkę, która udaremni ciekawskiemu pupilowi próby „wygrzewania się” na żarówce. Wiadomo, że ptaszniki pochodzą z różnych biotopów, także zakres temperatury panujący w pojemniku powinien być dostosowany do informacji zawartych w opisie danego gatunku.
Jaka powinna być wilgotność w pojemniku ptasznika i jak ją zmierzyć?
Wilgotność w terrarium ptaszników nie jest parametrem stałym. Należy dostosować ją do gatunku ptasznika, ponieważ nasi pupile pochodzą z różnych biotopów. Jedne najlepiej się czują przy 85% wilgotności powietrza, a inne nawet przy 60%. Przed jakimikolwiek manipulacjami wilgotnością należy zapoznać się z opisem gatunku. Najlepszym sposobem na pomiar tego parametru jest użycie markowego higrometru. Jeśli jednak nie mamy dostępu do tego typu urządzeń, możemy regulować wilgotność badając barwę, sypkość i stopień namoczenia podłoża. Przy utrzymywaniu odpowiedniej wilgotności bardzo pomocna okazuje się miseczka z wodą. Ptaszniki rzadko z niej piją, ponieważ ilość wody potrzebną do życia pobierają bezpośrednio z pokarmu. Niestety miseczki znajdują zastosowanie tylko w większych pojemnikach.
Czym właściwie jest linienie?
Ptaszniki dorastają skokowo, a proces powodujący gwałtowny ich wzrost jest nazywany linieniem. Sprowadza się do zrzucenia starego oskórka. Po udanym linieniu, ptasznik jest narażony na urazy mechaniczne, gdyż nowy pancerz potrzebuje czasu aby wyschnąć i stwardnieć. Nie należy wtedy ingerować w najbliższe otocznie pająka ani podawać mu jedzenia. Ptasznik przy próbie ataku może połamać kły, co najczęściej okazuje się zagrożeniem jego życia. Analogicznie w przypadku spłoszenia może uszkodzić kończyny które jeszcze nie stwardniały do końca.Przed karmieniem należy odczekać, aż kły przybiorą barwy głębokiego brązu przechodzącego w czerń, co zwiastuje nam całkowite ich stwardnienie.
Jakie są objawy nadchodzącego linienia?
U ptaszników nadchodzące linienie najłatwiej rozpoznać po ciemnieniu oskórka. U młodych osobników, niepokrytych jeszcze włoskami, widać to na pierwszy rzut oka, zaś u dorosłych jest to możliwe tylko wtedy, kiedy mają odsłonięty oskórek na odwłoku, w wyniku wyczesywania włosków parzących. Przy wielu gatunkach można zaobserwować zmniejszenie intensywności barw. Innym objawem nadchodzącego linienia jest bardzo wyraźne zmniejszenie aktywności, ruchliwości. Ptasznik zachowuje się osowiale i nie reaguje na większość bodźców ze środowiska zewnętrznego, bądź reaguje w mniejszym stopniu. Wtedy też pojawia się gęstszy oprzęd w kryjówce, potocznie nazwany „dywanikiem”. Ma on za zadanie chronić ptasznika przed intruzami i mikroorganizmami w najtrudniejszym dla niego okresie, jakim jest linienie. Kiedy dostrzegamy powyższe objawy, należy podnieść wilgotność w pojemniku aby linienie przebiegło bez komplikacji.
Czym jest biała/czarna plama na odwłoku?
Biała plama jest miejscem, w którym oskórek na odwłoku został odsłonięty w wyniku wyczesywania włosków parzących. Jest to całkowicie naturalne, a włoski odrosną przy następnej wylince. Z kolei czarna, błyszcząca plama na odwłoku zwiastuje nam rychłe linienie. Jest to pociemniały i napięty oskórek odwłoka.
Mój ptasznik leży na „plecach”, czy zdechł? W jaki sposób linieją ptaszniki?
Podrośnięte i dorosłe ptaszniki kładą się na stronę grzbietową podczas procesu linienia, młode zaś linieją zazwyczaj leżąc na boku. Jest to naturalne zjawisko prowadzące do wzrostu ptasznika. Przed tym, w organizmie ptasznika zachodzi szereg zmian hormonalnych, które warunkują proces linienia. Po położeniu się na stronę grzbietową, karapaks odpada, a oskórek na odwłoku marszczy się i pęka. Następnie ptasznik po serii ruchów wychodzi z wylinki i następuje gwałtowny przyrost ciała aż do stwardnienia oskórka. Wzrost następuje wskutek przepompowywania limfy z odwłoka w karapaks i kończyny są pofalowane by mogły zmieścić się w starym pancerzu. Stąd też bierze się znaczne zmniejszenie odwłoka po wylince. Bywają też dość nietypowe sytuacje, w których ptasznik linieje leżąc na boku, bądź stojąc na odnóżach. Lepiej wtedy zostawić go ponieważ próby położenia go w prawidłowej pozycji mogą mu tylko zaszkodzić. Nie należy ingerować w żaden sposób podczas linienia pająka (np. sprawdzając kijkiem czy żyje, dmuchając na niego), ponieważ może dojść do zaklinowania się w wylince co może okazać się bezpośrednią przyczyną jego śmierci.
Jak często linieją ptaszniki?
Częstotliwość procesu linienia u ptaszników jest zależna od wieku, gatunku, warunków w jakich przebywają i ilości dostarczanego pokarmu. Przyjmując optymalne dla rozwoju ptasznika warunki i ilości pokarmu, czas między wylinkami będzie oscylował między 3 tygodniami i dwoma miesiącami u osobników najmłodszych, kilkoma miesiącami u osobników w wieku młodzieńczym i kilkunastoma miesiącami w przypadku dorosłych samic. Warto wiedzieć, że duże ilości pokarmu oraz wysoka temperatura i wilgotność skracają okresy między wylinkami, przez co ptasznik szybciej dorasta i dojrzewa. Niestety za tym idzie również skrócenie życia ptasznika. Dorosłe samce ptaszników nie linieją i wylinka po której posiadają już narządy kopulacyjne (bulbusy) oraz haki (nie wszystkie gatunki) jest ich ostatnią wylinką.
Co zrobić w przypadku przywarcia kawałka wylinki do ptasznika?
Niska wilgotność w pojemniku ptasznika oraz mała zawartość płynów nagromadzonych w jego ciele mogą prowadzić do przywarcia kawałka wylinki do odwłoka czy innej części ciała. Należy wówczas odczekać aż oskórek ptasznika nieco stwardnieje i spróbować usunąć pozostałości wylinki za pomocą namoczonego wacika. Przy tym zabiegu można sobie pomóc pęsetą i strzykawką z wodą.
Mój pająk się zakopał/siedzi w kryjówce już od dłuższego czasu, czy coś mu jest?
Ptaszniki są bezkręgowcami i ich metabolizm nie wymaga dostaw pożywienia w stałych odstępach czasu. Całkiem naturalne są głodówki, nawet kilkumiesięczne. Występują one głównie u starszych osobników. Ptaszniki nie wychodzą z kryjówki przez dłuższy czas, ponieważ tam się czują bezpieczne, taki mają tryb życia. W takim przypadku nie należy się martwić ani usiłować wywabić ptasznika z kryjówki, bo najczęściej okazuje się, że przygotowuje się do linienia.
Czemu mój ptasznik stoi w takiej samej pozycji przez dłuższy czas?
Gdy ptasznik stoi stroną grzbietową do góry i się nie rusza przez dłuższy czas to nie jest to nic nadzwyczajnego i nie jest to powodem do obawy. Pająki nie należą do żywotnych stworzeń głównie poprzez ich politykę oszczędności energii i często bywa tak, że stoją w jednej pozycji nawet przez kilka dni. To całkowicie naturalne.
Pająk stracił odnóże/pazur jadowy, czy odrośnie?
Ptaszniki posiadły zdolność regeneracji utraconych członków. Ich odrośnięcie jest całkowite po 2-3 linieniach. Niektóre przypadki utracenia członków wymagają specjalnego traktowania. Sytuacja staje się skomplikowana w przypadku stracenia kłów jadowych. Wtedy ptasznik ma nikłe szanse na przeżycie. Należy wówczas podawać mu papkę otrzymaną po rozgnieceniu karmówki. W przypadku utracenia dużej liczby kończyn krocznych lub nogogłaszczek, ptasznikowi należy podawać nieżywy pokarm.
Jak odróżnić płeć u ptaszników?
Płeć u ptaszników najłatwiej rozróżnić u dorosłych osobników. Wtedy samiec jest wyposażony w narządy kopulacyjne: na nogogłaszczkach ma bulbusy (łezkowate wypustki, którymi wprowadza nasienie do spermateki samicy), a na pierwszej parze odnóży, u niektórych gatunków, występują haki goleniowe, służące do podtrzymywania samicy w czasie kopulacji. Jednak ta metoda tyczy się tylko dorosłych osobników. Seksowanie podrostków jest trudniejszą sztuką. Sposobem dającym większą pewność jest rozróżnianie płci na podstawie wnętrza wylinki. Obecność spermateki (kieszonki, w której samica przechowuje nasienie samca) przy ujściu narządów płciowych, umiejscowionego przy płytce płciowej, oznacza, że mamy do czynienia z samicą. Należy nadmienić iż występuje gatunek ptasznika u którego nie występuje spermateka u samic (E. olivacea). Brak spermateki jest cechą samca. Niestety ta metoda nie jest dostępna dla wszystkich, gdyż wymaga odpowiedniego przygotowania (wyprostowania i wygładzenia) wylinki oraz mikroskopu lub aparatu z funkcją Macro. Przystępniejszą metodą, lecz niestety dającą mniej pewności, jest rozpoznawanie płci na podstawie płytki i szczeliny płciowej umiejscowionej po brzusznej stronie ptasznika.
Wśród niektórych gatunków istnieje możliwość rozróżnienia płci po ubarwieniu wierzchniej strony. Jednakże ta metoda daję najmniejszą pewność i jest stosowana u podrośniętych, dorosłych osobników. Przeważnie tylko w ramach uzupełnienia seksowania na podstawie płytki i szczeliny płciowej umiejscowionej po brzusznej stronie ptasznika.
Jak wygląda martwy ptasznik?
Martwego ptasznika rozpoznajemy zazwyczaj po podkulonych odnóżach pod siebie. Dodatkowymi objawami zgonu są wyblakłe kolory oskórka i zapadnięty odwłok (występuje po kilkunastu godzinach od momentu zgonu).
W jaki sposób mogę przenieść ptasznika?
Ptasznikom, jak i innym zwierzętom hodowlanym, należy się jak najwięcej spokoju. Jednak zdarzają się sytuacje, gdy musimy złapać i przenieść ptasznika. W przypadku łagodnych gatunków dopuszczalne jest łapanie ptasznika w palce bądź branie go na ręce. Jednak te formy przysparzają naszym podopiecznym najwięcej kłopotów i niebezpieczeństw zarówno dla nas (możliwość ukąszenia) jak i dla ptasznika. O wiele bardziej komfortowym i bezpieczniejszym sposobem jest przykrywanie ptasznika od góry pudełkiem i wsuwanie pod spód wieczka. W tym przypadku następuje minimalizacja ryzyka ukąszenia bądź podrażnienia włoskami parzącymi.
Co zrobić w przypadku pęknięcia oskórka ptasznika?
Uszkodzenie pojedynczej kończyny nie zagraża życiu ptasznika. Zazwyczaj rana zasklepia się sama, jednak gdy jest to poważniejsze uszkodzenie, należy posmarować je dokładnie wazeliną. Ptasznik instynktownie odrzuci nadmiernie uszkodzoną kończynę. Sytuacja komplikuje się w przypadku uszkodzenia większości kończyn lub, co gorsze, odwłoka. Pęknięcie oskórka na odwłoku zazwyczaj kończy się śmiercią ptasznika. Możemy podjąć próbę ratunku stosując wazelinę na ranę, po uprzednim oczyszczeniu jej z wyciekającej hemolimfy. To jest wszystko co w tej sytuacji możemy zrobić dla naszego pupila. Operacji, zarówno oczyszczania rany jak i nakładania wazeliny, dokonujemy za pomocą wacików do uszu. W sytuacji ekstremalnej ostatnią deską ratunku może być zasklepienie rany odwłoka klejem cyjanoakrylowym.
Co zrobić, jeśli przesuszę ptasznika?
Przesuszonego ptasznika łatwo rozpoznać po wyraźnie obniżonej aktywności (wręcz osowieniu), wyblakłych barwach oskórka i kończynach postawionych bardzo blisko głowotułowia. Wygląda to w ten sposób, jakby ptasznik chciałby się zakryć własnymi odnóżami. Jest to sytuacja, która bezpośrednio zagraża życiu ptasznika i która wymaga naszej natychmiastowej interwencji. Należy wówczas zadbać o wysoki stopień wilgotności podłoża i powietrza. Zwilżamy pojemnik, zwłaszcza okolice w których siedzi ptasznik. Dobrze jest również obniżyć temperaturę panującą w pojemniku. W ekstremalnych przypadkach należy przygotować pojemnik tymczasowy, wyściełany papierem toaletowym. Po zwilżeniu wyściółki (z umiarem!!! Żeby papier nie pływał.) przekładamy ptasznika i zamykamy pojemnik. Warto dodatkowo dodać płytką miseczkę z wodą jeśli ptasznik takiej nie posiada w terrarium. W tej sytuacji to jest wszystko co możemy zrobić.
Co zrobić w przypadku ucieczki?
Gdy ptasznik ucieknie z pojemnika należy najpierw dokładnie przeszukać okolicę owego pojemnika, a nawet jego wnętrze i podłoże w nim umieszczone. Ptaszniki czasem się zakopują i na pierwszy rzut oka wydaje nam się, że nastąpiła ucieczka. Gdy jednak okaże się, że ptasznika tam nie ma, to sytuacja się komplikuje. Wtedy należy zabezpieczyć wszelkie możliwe drogi ucieczki do innych pomieszczeń (drzwi, okna, otwory wentylacyjne, wywietrzniki itp.). Następnie odsuwamy meble w pobliżu pojemnika ptasznika i sprawdzamy ich tylne i spodnie powierzchnie. Jednak czasem odsunięcie mebli jest niemożliwe. Nie zapominamy o zamykaniu drzwi i okien! Często uciekinier szuka zaciemnionych, ciasnych i ciepłych zakamarków. W przypadku gatunków silnie jadowitych należy powiadomić wszystkich domowników o zaistniałym fakcie.
Czemu mój ptasznik pociera tylnymi odnóżami o odwłok. Co zrobić w przypadku podrażnienia włoskami parzącymi?
Niektóre ptaszniki oprócz jadu produkowanego przez gruczoły jadowe, dysponują również innym systemem obronnym – włoskami parzącymi. Pokryta nimi jest wierzchnia strona odwłoka i gdy ptasznik jest zaniepokojony, wyczesuje je w kierunku napastnika za pomocą szczecinek umieszczonych po spodniej stronie stóp tylnych kończyn. Ich działanie jest całkowicie mechaniczne – wbijają się jak harpuny w ciało napastnika i podrażniają zakończenia nerwowe. W takim przypadku nie należy drapać miejsca podrażnienia, gdyż włoski wbijają się głębiej. Najlepszym rozwiązaniem jest przemycie zimną wodą. Sytuacja się komplikuje w przypadku podrażnienia oka bądź śluzówki górnych dróg oddechowych. Postępowanie jest takie samo jak w przypadku zwykłego podrażnienia, z tym, że niekiedy niezbędna okazuje się interwencja lekarza. W skrajnych przypadkach uszkodzenie oczu może być nieodwracalne i prowadzić do ślepoty.
Włoski parzące różnią się budową u różnych gatunków dlatego jedne mogą nam dokuczać bardziej niż inne.
Czy jad ptasznika jest groźny dla naszego życia i zdrowia? Co zrobić w przypadku ukąszenia? Jakie mogą być jego skutki?
Ptaszniki to zwierzęta jadowite. Stopień toksyczności jadu zależy od gatunku i może być porównywalny z jadem pszczoły jak i wywoływać ciężkie zaburzenia działania układów organizmu człowieka. Znane są przypadki ciężkich powikłań i śpiączki (po ukąszeniu przez przedstawiciela rodzaju Poecilotheria), a nawet śmierć noworodka (spowodowana przez ptasznika z gatunku Haplopelma huwenum). Nie można lekceważyć ptaszników, nawet tych łagodnych i mniej jadowitych, ponieważ w skrajnym przypadku skutkiem ukąszenia może być gwałtowna reakcja alergiczna, zwana szokiem anafilaktycznym, która jest powodem śmierci w jednym na sto przypadków. Warto również pamiętać, że nie tylko alergicy są narażeni na tego typu reakcję. Często okazuje się, że człowiek nie będący alergikiem lub kąsany wielokrotnie doznaje szoku anafilaktycznego. Każde ukąszenie należy traktować poważnie. W takim przypadku należy zachować spokój i trzeźwość umysłu. Po pierwsze trzeba zadbać o to, żeby nasz pupil nie ponowił ataku i żeby bezpiecznie znalazł się w swoim pojemniku. Kolejną czynnością jest dokładne przemycie rany zimną wodą, z użyciem mydła. Następnie zażywamy wapń (praktycznie daje tylko efekt placebo) i lek przeciwalergiczny pierwszej generacji (np. Clemastinum).
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 57
