Caribena versicolor – ptasznik

Caribena versicolor
(Walckenaer, 1837)

L1/2, Phoneutria

Dorosła samica, eonore.

Dorosły samiec, Przemek87

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Caribena (dawniej Avicularia) versicolor
Nazwa angielska: Antilless pinktoe

Wygląd

Pająk dorasta do 5 – 6 cm ciała a rozpiętość odnóży dochodzi do 15-16 cm u samic, samce mniejsze najczęściej nie przekraczają 11 cm rozpiętości odnóży. Jeden z najpiękniejszych gatunków. Młode osobniki zarówno odnóżai, jak i karapaks mają koloru metaliczno-niebieskiego, wpadającego miejscami w turkus. Odwłok jest czarny z mlecznym wzorkiem (w kształcie charakterystycznym dla Avicularia). Dorosłe pająki są niebywale piękne. Odnóża są czarne, porośnięte sztywnymi, przechodzącymi w kolor ciemnej czerwieni włoskami. Karapaks staje się połyskliwie turkusowy, a ciemne włosy na odwłoku wpadają w krwiście karminową czerwień. Na wspomnianym odwłoku znajduje się równie turkusowa jak karapaks plamka, przypominająca lusterko.

Długość życia

Samice żyją krótko około 6 lat, samce padają 6 miesięcy po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Na wolności można go spotkać w lasach deszczowych na archipelagu małych Antyli na Gwadelupie i Martynice – wyspach na morzu Karaibskim. Zamieszkuje w koronach drzew w wybudowanych przez siebie gniazdach.

Terrarium

Terrariumpowinno mieć wymiary co najmniej: 25x25x40 (dł./szer./wys.). Młode pająki trzymamy w odpowiednio mniejszych pojemnikach (nie można trzymać małych Avicularia w kliszówkach!) należy jednak pamiętać o tym, aby wysokość była dość duża. Jako podłoża używamy włókna kokosowego, torfu lub ich mieszanki w proporcji 1:1. Podłoża musi być na tyle dużo by utrzymywało odpowiednią wilgotność. Zaleca się również zamontowanie kory na tylnej ściance terrarium oraz korzeń lub gałęzie, które przydadzą się we wspinaczce pająka i będą dobrym miejscem na zbudowanie gniazda. Terrariumnależy ulokować w miejscu nie nasłonecznionym, z dala od źródła drgań (np. koło głośników). W terrarium należy także zraszać ścianki, ponieważ Avicularia lubią z nich pić, jeśli tego nie zrobimy mogą one paść z przesuszenia.

Do ogrzania terrarium można użyć żarówki lub kabla grzewczego. Większość hodowców wybiera to pierwsze rozwiązanie, gdyż żarówka po za funkcją grzewczą oświetla także terrarium. Przeważnie zaleca się stosowanie żarówek o mocy 15-25 wat. Można oczywiście zastosować mocniejszą – wszystko zależy jak daleko od terrarium umieszczone jest źródło ciepła (unikamy montowania promienników w terrarium z uwagi na możliwość poparzenia naszego pająka). Żarówka nie ma możliwości regulacji a podłączenie jej pod termostat nie wydaje się rozsądnym rozwiązaniem. Trzeba, więc metodą prób i błędów tak dobrać moc żarówki oraz tak ustawić odległość by temperatura utrzymywała się na żądanym poziomie. Żarówka może być zwykła, biała lub czerwona, której stosowanie jest wskazane szczególnie nocą. Czerwone światło jest niewidoczne dla ptaszników i możemy je bez kłopotu obserwować w porze ich największej aktywności. Jeśli zdecydujemy się na użycie kabla grzewczego powinniśmy zaopatrzyć się w termostat. Sam kabel możemy zamontować pod terrarium, za jego ścianką lub wmontować go w nią (w przypadku, gdy np. ozdabiamy ją korkiem, zaprawą z kamieniami itp.). Nie powinno się umieszczać kabla bezpośrednio w terrarium. Moc 25 wat jest zupełnie wystarczająca.

Należy pamiętać by zapewnić pająkowi miejsca o różnych temperaturach. Jedna część terrarium powinna być mocniej ogrzewana by zwierzę samo mogło wybrać, jakie warunki są dla niego w danym momencie najlepsze. Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Temperatura

Temperatura za dnia powinna wynosić ok. 22-26°C ze spadkiem do 20°C w nocy.

Wilgotność

Wilgotność należy utrzymywać na poziomie 75-85%.

Żywienie

Młode karmimy wylęgiem świerszcza, młodymi karaczanami, krojonymi mącznikami oraz pinkami, którym przed podaniem zgniatamy główki, co zapobiega zakopywaniu się ich w podłożu. Wraz ze wzrostem ptasznika podajemy coraz większy pokarm pamiętając by nie był on większy niż ciało pająka. Dorosłym osobnikom podajemy wszelkiego rodzaju bezkręgowce odpowiedniej wielkości – karaczany, świerszcze, szarańcze, drewnojady. Trzeba pamiętać, że jako ptaszniki nadrzewne, preferują ruchliwy pokarm – najlepiej latający. Pełzające „ robactwo” (mączniki, drewnojady, pinki) często pozostaje niezjedzone, choć w przypadku młodych osobników ciężko o wyeliminowanie tych owadów z jadłospisu pająka. Raz na jakiś czas można podać oseska lub malutką myszkę. Kręgowce powinny jednak stanowić dodatek i urozmaicenie a nie podstawą diety. Można podawać także samodzielnie złapane owady. Odławiać je należy w miejscach gdzie nie są one narażone na działanie spalin, oprysków z pól oraz wszelkich innych zanieczyszczeń. Należy wystrzegać się owadów i innych mogących zrobić pająkowi krzywdę (inne pająki, osy itp.) oraz potencjalnie trujących (gąsienice, pluskwiaki itp.). Najlepsze są przedstawiciele prostoskrzydłych – szarańczaki, pasikoniki, świerszcze. Bardzo chętnie zjadane są także ćmy i muchy.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie

Dymorfizm płciowy

Dorosła samica zazwyczaj większa i mocniej zbudowana od samca. Samce mają dłuższe odnóża i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie zbliżone u obu płci. Samiec nie posiada haków na goleniach pierwszej pary odnóży. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedojrzałych osobników na podstawie wylinki, lub po budowie płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie

Stosunkowo proste. Dorosła para kopuluje łatwo i bez wzajemnej agresji. Samica po 6-12 tygodniach skłąda kokon, z którego po ok.3 tygodniach wylęga się od 40 -100 nimf. Nimfy przekształcają się w pająki po kolejnych 3-4 tygodniach.

Uwagi

Ptasznik ten doskonale pływa, rzadko zdarza się aby wyczesywał włoski parzące z odwłoka, dobrze skacze. Avicularia versicolor można trzymać w grupach po kilka sztuk, jeżeli spełnimy kilka warunków: odpowiednią ilość pożywienia i dostatecznie duże terrarium.

Dopuszczanie, zdjęcia autorstwa Obli.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 1
szybkość: 2
temperament: 1
łatwość hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 4
ocena ogólna: 11
Polecany dla średnio zaawansowanych hodowców.

Źródła: