1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
4
0

Araneus quadratus – krzyżak łąkowy

Araneus quadratus – krzyżak łąkowy
(Clerck, 1758)

Nazwa: Araneus quadratus, Krzyżak łąkowy
Rodzina: Araneidae

Wygląd

Krzyżak łąkowy jest pająkiem bardzo masywnie zbudowanym. Samiczki mogą osiągać nawet 2,5cm długości ciała. Samiec jak u większości pająków jest mniejszy do 0,8 cm i waży 0,1g. Odwłok u samicy bardzo masywny, owalny. U samca bardziej smukły i wydłużony. Barwa tych pająków jest bardzo zróżnicowana, waha się od koloru czerwonego, pomarańczowego, przez zielony, aż do żółtego i brązowego. Takie wariacje barwne występują głównie u samic. Pająki płci męskiej mają bardziej ujednolicone, brązowawe kolory. Na odwłoku widnieją 4 jasne plamki, które zbiegają się ku dołowi tworząc trapez. Przez środek odwłoka ciągnie się biała linia tworząca zarys charakterystycznego znaku krzyża. Odnóża są koloru brązowego (nieraz przechodzącego w czerń) „pomalowane” w białe pasy. Na nich zauważalne charakterystyczne rzadkie, ale długie włoski (kolce).

Występowanie i biotop

Pająk bardzo liczny w Polsce jak i całej Europie oraz Azji. Jego występowanie zarejestrowano nawet na Grenlandii. A. quadratus spotykamy przede wszystkim na otwartych wilgotnych łąkach, które porastają niskie trawy. Spotykany najczęściej z dala od zabudować, mimo wszystko, obok swojego kuzyna krzyżaka ogrodowego, jest bardzo często spotykany. W tym rodzaju jest gatunkiem dominującym. Często można go spotkać tam, gdzie byśmy się go najmniej spodziewali.
Biologia
Pająk większość swojego życia spędza w kryjówce – oprzędzie zrobionego z jakiegoś liścia, do którego prowadzi nią sygnalizacyjna połączona z siecią. Krzyżak tworzy swoje pułapki w nocy. Kiedy ofiara wpadnie w sidła, pająk w mgnieniu oka dopada zdobycz, następnie owija ją skrupulatnie mocną pajęczyną, wstrzykuje jad oraz soki trawienne. Tak przygotowany posiłek pająk wysysa lub pozostawia na później. W czasie godów dojrzały samiec udaje się na poszukiwanie samiczki. Musi wejść na jej sieć i ostrożnie zacząć charakterystyczne dla tego gatunku rytuały. Zaloty polegające na szarpaniu pajęczyny, powolnym zbliżaniu się samca ku samicy, mogą trwać bardzo długo. Gdy samiczka pozwoli podejść samcowi, ten może przystąpić do kopulacji, która już odbywa się w szybkim tempie. Na przełomie września i października samiczka składa jajka. Samiczki mogą ważyć 1,5g, a po zniesieniu jaj tylko 0,5g. Młode opuszczają kokon, zależnie od pogody – w kwietniu lub maju następnego roku. Okres dojrzewania rozciąga się od środka lipca aż do października.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 4

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.