Rodzina Miturgidae
To nowa rodzina w Europie odkąd Ramírez, Bonaldo i Brescovit przenieśli rodzaj Cheiranticum z rodziny Clubionidae do tej rodziny w 1997. Na świecie do 2010 opisano 400 gatunków podzielonych na 30 rodzajów. Europę reprezentuje rodzaj Cheiracanthium. Miturgidae to pająki nocne, żyją na ziemi i są bardzo tajemnicze, często sięukrywają i są dobrze zakamuflowane. Większość pająków w tej rodzinie pilnuje swoich jaj w kryjówce pod kamieniami lub wśród martwej roślinności.
Na świecie występuje 25 rodzajów z opisanymi 344 gatunkami. W Australii znaleźć można 32 gatunki. Są to pająki nocne, mieszkają na ziemi, ukrywając się i wykorzystując kamuflaż. Większość pająków ukrywa swój kokon w kryjówce kształtu sakwy ukrytej pod kamieniami i martwą roślinnością.
Rodzaj Mitura
Jest największym rodzajem w całej rodzinie w Australii, licząc 15 gatunków. Niektóre z nich sięgają 15-20mm. Występują w kolorach od brązowego do czarnego i przypominają Lycosidae, ale różni ich rozstaw oczu.
Miturga lineata jest w większości brązowa i szara, z wzorem paska wzdłuż pająka. Samiec ma 12-18mm, samica 15-18mm. Występuje w zachodniej i poludniowej Australii, Victorii i Tasmanii.
Rodzaj Cheiracanthium
8 z 200 gatunków Cheiracanthium można odnaleźć w Europie północno- zachodniej. W dzień zazwyczaj można je znaleźć w ich kryjówkach w roślinności lub pod kamieniami. Łatwo można je odróżnić od gatunków Clubiona ponieważ ich pierwsza para odnóży jest dłuższa niż pozostałe 3 pary. Czasem rodzaj ten nazywamy jest Chiracanthium. Pająki z tego rodzaju były zamieszane w pogryzienia ludzi, ale badania pokazują, że ugryzienie nie niesie za sobą żadnych konsekwencji medycznych. Jak można zobaczyć na zdjęciu, kły są na tyle grube by przebić ludzką skórę. Ugryzienie boli około godziny. Pająk żyje pośród niskiej roślinności, często robiąc swoje kryjówki w trawie, gdzie ukrywają się za dnia. Jajka tego gatunku mają kolor różowy.
Australię zamieszkuje 12 gatunków z 200 zamieszkujących świat. Do roku 1998 rodzaj ten zaliczano do Clubionidae. Zamieszkują pajęczyny pośród roślinności i pod kamieniami. Pająki rozróżnić można od gatunków z rodzaju Clubiona poprzez to, że pierwsza para odnóży jest dużo dłuższa niż pozostałe 3 pary. Nazwa rodzaju często pisana jest z błędem-Chiracanthium.
Pająki te wiązano z ugryzieniami wśród ludzi, ale ostatnie badania wskazują, że nie mają ważnego znaczenia medycznego. Jak widać na zdjęciach, kły nie są w stanie spenetrować ludzkiej skóry, a samo ugryzienie może boleć co najwyżej godzinę. Jaja pająka są barwy różowej.
Cheiracanthium erraticum samica. | Cheiracanthium erraticum samica |
Cheiracanthium erraticum samica | Cheiracanthium erraticum samiec |
Cheiracanthium erraticum samiec | Cheiracanthium erraticum samiec |
Cheiracanthium erraticum | Cheiracanthium ZZ157 (punctorium?) samiec |
Materiał przetłumaczył Przemysław Ł., poprawek dokonał Paweł I. Oryginał znajduje się na stronie Ed’a Nieuwenhuys
Liczba wyświetleń: 7