Agelenidae

Rodzina Agelenidae

W Europie północnej znanych jest 28 gatunków, należących do 8 rodzajów. Większośćprzedstawicieli tej rodziny ma wydłużone kądziołki przędne.
Popularna nazwa tych pająków to „funnel weavers” (tkacze lejków), a także „cobweb spiders” (pajęczynowe pająki). Pająki te przędą konstrukcję w kształcie lejka na samym końcu pajęczyny, która służy jako kryjówka i miejsce w którym pająk konsumuje ofiarę. W leju tym jest także tworzony kokon przy którym czatuje samica. Pająki te można odnaleźć pośród traw.

Rodzaj Agelena

Agelena labyrinthica – samiec

Europę zamieszkuje 30 gatunków z tego rodzaju. Zamieszkują rozwieszone horyzontalnie pomiędzy trawami, krzewami i gałęziami pajęczyny. Pajęczyna przypomina szeroko rozwieszony lej. Pająk w części piersiowej jest płaski i posiada długie włochate kończyny

Pająk chowa się w tubo podobnej pajęczynie doczepionej do pajęczyny łownej.

Agelena labyrinthica samica i samiec Samica pilnuje kokonu aż do własnej śmierci.
Agelena labyrinthica samica	Agelena labyrinthica samiec
Agelena similis jest podobna do A. labyrinthica ale posiada czerwono- brązowo paski na stronie brzusznej.

Agelena gracilens	Agelena gracilens
Agelena gracilens	Agelena gracilens
Agelena sp.	Agelena sp.

Rodzaj Coelotes

W Europie znane są 3 gatunki. Pająk zamieszkuje lasy gdzie tworzy lejowate pajęczyny nisko przy ziemi pomiędzy drzewami i kamieniami.
Wokół leja rozwieszona jest obróżka z pajęczyny. Lej ma około 10 cm głębokości. Samica karmi młode zwróconą, nadtrawioną papką, aż do swojej śmierci. Wielkość tych pająków waha się pomiędzy 8-15 mm.

Coelotes terrestris bardzo podobny do C. atropos.

Rodzaj Tegenaria

Mnóstwo tych pająków umiera w ubraniach, miotłach i odkurzaczach. W Europie mieszka 11 gatunków z tego rodzaju. Samice zamieszkujące domostwa mogą dożyć kilku lat. Większość czasu spędzają na pajęczynie, ale późnym latem i jesienią samce wyruszają na poszukiwanie samicy. Długonogie samce wędrujące po domu często są w stanie skutecznie wystraszyć domowników. Samce żyją z samicami kilka tygodni. Samica pozostaje z kokonem aż do wylęgu młodych.
W naturze pająki te żyły w pobliżu jaskiń. Mogą biegać bardzo szybko. Żywią się muchami, mrówkami i innymi insektami. Pajęczyna przypomina tubę, z przodu mającą kształt odwróconego lejka z którego wystaje wiele nici.

Tegenaria atrica wielkość waha się pomiędzy 8 a 10mm

Poniżej samiec Tegenaria atrica. Został złapany w piwnicy laboratorium I ledwo zmieścił się do słoika po dżemie. Zmarł z powodu wady serca, zanim udało mi siego sfotografować żywego. Porównajcie sobie go z osą w tle by zobaczyć jak był wielki.

Poniżej młode zaraz po wykluciu i zrzuceniu wylinki. Zwróćcie uwagę ma jasne puste wylinki.

Tegenaria agrestris znana jest w USA jako “Hobo spider” (Pająk włóczęga). Inne nazwy to “Tegenaria aggressive” (agresywna Tegenaria) lub “ agressive house spider” (agresywny pająk domowy). Pająk ten został zawleczony przez pielgrzymów do USA. Został odkryty w 1930 i od 1960 stał się najczęściej występującym pająkiem w rejonie basenu północno zachodniego pacyfiku, gdyż nie posiada prawie żadnego wroga naturalnego. Tegenaria gigantea wydaję się jego jednym z wrogów naturalnych. Uważano, że ugryzienie tego pająka powoduje martwicę i rozległe uszkodzenie tkanek. Nie ma żadnych zanotowanych przypadków podobnych wypadków w Europie.
Ostatnie badania Benneta i Vettera pokazują, że to twierdzenie jest błędne. Często przypadki martwicy diagnozowane są poza terenem występowania tego pająka. Ugryzienie Tegenaria agrestris nie powoduje martwicy!!!

Tegenaria_parietina

 

 

Tegenaria parietina samiecTegenaria parietina samiec

Tegenaria duellica (gigantea) ©Lionel Dabat	Tegenaria duellica fot. Mick Thomson
Tegenaria agrestis

 

Tegenaria atricaTegenaria atrica

Tegenaria ferrugineaTegenaria ferruginea

Tegenaria ferrugineaTegenaria silvestris

Tegenaria ? samiecTegenaria ? samiec

Rodzaj Textrix

Textrix denticulata. Ten piękny pająk ma od 6 do 8mm długości i jest bardzo szybki. Przypomina pająka z
rodzaju Lycosidae, ale można go odróżnić po dużych kądziołkach przędnych na odwłoku.

Materiał przetłumaczył Przemysław Ł., poprawek dokonał Paweł I. Oryginał znajduje się na stronie Ed’a Nieuwenhuys

Liczba wyświetleń: 5