Avicularia aurantiaca
(Bauer,1996)
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Avicularia aurantiaca
Nazwa angielska:
Wygląd
Dorosłe samice tego gatunku mierzą około 6 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami do 12 cm. Samce są nieco mniejsze. Ubarwienie nie jest jednolite – odwłok jest prawie czarny, natomiast karapaks, odnóża i szczękoczułki są złotawe. Typowe dla tego rodzaju gęste i długie włoski pokrywają odwłok oraz wszystkie odnóża pająków. Młode osobniki mają jasne odnóża, czarny karapaks i ostatni segment odnóży. Natomiast odwłok jest kolorowy z typowym dla rodzaju czarnym ornamentem – jednym paskiem przez środek i kilkoma po bokach. Młode pająki nie przypominają z wyglądu dorosłych osobników. Z czasem wzór na odwłoku zanika, a reszta ciała pająka i odnóża zmieniają kolory.
Długość życia
Samice tego gatunku żyją około 10-15 lat, natomiast samce dożywają od kilku miesięcy do nawet 2 lat.
Występowanie i biotop
Gatunek spotykany w Ameryce Południowej, w górnych partiach lasów deszczowych na terenie Peru. Buduje gniazda wysoko w koronach drzew.
Terrarium
Terrariumpowinno mieć wymiary co najmniej: 25 x 25 x 40 (dł./szer./wys.). Młode pająki trzymamy w odpowiednio mniejszych pojemnikach (nie poleca się kliszówek) należy jednak pamiętać o tym, aby wysokość była dość duża. Jako podłoża używamy włókna kokosowego, torfu lub ich mieszanki w proporcji 1:1. Podłoża musi być na tyle dużo by utrzymywało odpowiednią wilgotność. Zaleca się również zamontowanie kory na tylnej ściance terrarium oraz korzeń lub gałęzie, które przydadzą się we wspinaczce pająka i będą dobrym miejscem na zbudowanie gniazda. Terrariumnależy ulokować w miejscu nie nasłonecznionym, z dala od źródła drgań (np. koło głośników). W terrarium należy także zraszać ścianki, ponieważ ptaszniki te lubią z nich pić.
Temperatura i wilgotność
Temperatura w terrarium powinna wynosić 25-28°C za dnia z kilkustopniowym spadkiem w nocy. Wilgotność należy utrzymywać na poziomie 75-85%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Dorosła samica zazwyczaj większa i mocniej zbudowana od samca. Dorosłe samce mają dłuższe odnóża, narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy) oraz haki na goleniach pierwszej pary odnóży. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej oraz na podstawie wylinki.
Rozmnażanie
Stosunkowo trudne, ale ze względu na problem ze skompletowaniem pary. Kopulują łatwo i bez wzajemnej agresji. Samica po 7-11 tygodniach sporządza kokon. Z kokonu po ok. 3 tygodniach wylęga się od 40 do 80 młodych. Nimfy stają się pająkami po kolejnych 3-4 tygodniach.
Uwagi
Pająk dość łagodny. Posiada włoski parzące typu II, które znajdują się na odwłoku ptasznika. Nie potrafią one wyczesywać włosków z odwłoku, tak jak jest nam to znane z podrodziny Theraphosinae, lecz pocierając odwłokiem o napastnika „wyczesują” włoski parzące.
Ocena
jad: 1
szybkość: 2
temperament: 1
trudność hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 4
ocena ogólna: 11
Polecany dla średnio zaawansowanych hodowców.
Źródła:
- Caroline Sayuri Fukushima, Taxonomical revision & cladistic analysis of Avicularia Lamarck 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae), Institute of Biosciences.
- Lamarck, J. B. de. 1818. Histoire naturelle des animaux sans vertrbres. Paris, 5: 1-612 (Araneae, pp. 88-108)
- Arachnoboards, www.arachnoboards.com
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 12