Loading...Titanoeca quadriguttata
(Hahn, 1833)
Nazwa: Titanoeca quadriguttata
Rodzina: Titanoecidae
Wygląd
Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że jest to przedstawiciel rodziny Amaurobiidae. Ciężko dopatrzeć się różnic w wyglądzie T. quadriguttata i przedstawicieli wcześniej wymienionej rodziny. Wielkością rzadko przekracza pół centymetra. W przypadku tego gatunku zarówno samica, jak i samiec są podobnej wielkości. Odwłok kolisty, lekko wydłużony. Karapaks okrągły, wyciągnięty w stronę wzgórka ocznego. Opisywany gatunek jest koloru czarnego, na karapaksie i odnóżach kolory przechodzą w ciemne odcienie brązu. Pokryty krótkimi białawymi włoskami, które sprawiają wrażenie matowego, delikatnego koloru. Jedynie u samców na odwłoku znajdują się cztery wyraźne białe plamy (przy bliższym spojrzeniu można dostrzec, że składają się z mniejszych okrągłych plamek). U niektórych osobników, szczególnie samców, bywa lekko widoczne, ciekawe, jaskrawe, seledynowe ubarwienie pierwszego segmentu odnóży i przedniej części karapaksu.
Występowanie i biotop
Pająk nie jest bardzo powszechny, zamieszkuje środkową oraz północną Europę oraz Azję. W Polsce występuje lokalnie, głównie w południowej części kraju. Pająki te można spotkać pod kamieniami, głównie na intensywnie nasłonecznionych miejscach nieopodal wapiennych skał.
Biologia
Podobnie, jak jego kuzyni przędzie nieregularne sieci, które mogą przypominać kształt lejka uchodzącego w głąb ich kryjówki. Sieci te są dosyć charakterystyczne – mają niebieskawy połysk. Sieci te uniemożliwiają poruszanie się wokół nich potencjalnej ofierze, dodatkowo do nory doprowadzone są nitki informujące pająka co dzieje się na zewnątrz. To w połączeniu z mocnymi przednimi odnóżami gwarantuje pająkowi udane polowanie na różne insekty.
Gody tych pająków odbywają się wiosną oraz latem. Młode wykluwają się w sierpniu/wrześniu i muszą przetrwać zimę, by po°Ceniu pierwszych śniegów osiągnąć dojrzałość.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 4
