Mangora acalypha
(Walckenaer, 1802)
Nazwa: Mangora acalypha
Rodzina: Araneidae
Wygląd
Klasyczny pokrój pająka z rodziny krzyżakowatych, jednak zdecydowanie mniejszy i smuklejszy od swoich kuzynów z rodzaju Araneus. Dorasta do około 6-7mm długości ciała. Odnóża mają charakterystyczną dla rodziny długość, patrz opisy pająków z rodzaju Araneus. Prążkowane, przeświecające, najczęściej miodowo-bursztynowe. Odwłok: wydłużony, najczęściej ze specyficznym wzorem czarnych „widełek” na białym (jasnym) tle i bardziej kolorowymi (miodowymi, czerwonawymi) smugami wewnątrz wzoru i po bokach. Głowotułów przeświecający, w kolorze identycznym z nogami. Samiec mniejszy od samicy.
Występowanie i biotop
Region palearktyczny (Europa, Azja i Północna Afryka), w Polsce występuje na terenie całego kraju. Spotykany przede wszystkim na wilgotnych, porośniętych wysoką trawą łąkach i w ogrodach – przeważnie na średniej wielkości bylinach i liściastych roślinach ozdobnych.
Niezbyt liczny, choć czasem ze względu na wielkość – niezauważany.
Biologia
Dorosłe osobniki można spotkać od pełnej wiosny (maj) po wrzesień. Zimują młode. Rozmnażanie jak u innych Araneidae (patrz opisy Araneus). Tworzy bardzo regularne, średniej wielkości sieci łowne o małych oczkach i z wyjątkowo cienkich nici. Odżywia się delikatnymi, drobnymi owadami, takimi jak muchówki, komary. Nie ma kryjówki, zawsze czatuje na środku sieci.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 4