Loading...Cyriocosmus sellatus
(Simon, 1889)
Dorosła samica 3 cm DC.
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Cyriocosmus sellatus
Nazwa angielska: Peruvian Dwarf Orange & Black
Wygląd
Jeden z największych gatunków w rodzaju. Dorosłe samica maksymalnie osiąga nawet do 4 DC, natomiast dorosły samiec 2-2,5 cm DC. Wielkość maluchów po linieniu z nimfy II wynosi około 5-7 mm z rozstawem odnóży. Młode osobniki mają od początku kolorowe ubarwienie (pomarańczowy karapaks, krętacze i biodra; szare odnóża i szary odwłok; dostrzegalne lusterko). Po kilku wylinkach posiadają ubarwienie dorosłych osobników. Karapaks oraz biodra w kolorze rdzawym/pomarańczowym, odnóża oraz odwłok są czarne. Na odwłoku charakterystyczne lusterko w kształcie serca koloru kremowo-pomarańczowego. Kądziołki przędne w kolorze czarnym. Wentralna część odwłoku również w kolorze czarnym/ciemno-szarym.
Długość życia
Jak u wszystkich przedstawicieli rodzaju Cyriocosmus jest stosunkowo krótka. Samice dożywają do 7-8 lat przy dobrych warunkach, a samce giną zazwyczaj po kilku miesiącach od ostatniej wylinki.
Występowanie
Peru, Brazylia: park narodowy Serra do Divisor – stan Acre.
W naturze zamieszkują lasy tropikalne lub ich pogranicza, gdzie adaptują szczeliny przy korzeniach drzew, spróchniałe gałęzie lub już istniejące naturalne jamy i wgłębienia. Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 26-27°C (szczegółowe dane na wykresie poniżej), a średnia roczna suma opadów to ok. 3000 mm.
Terrarium
Z racji niewielkich rozmiarów młode pająki można trzymać w kliszówkach/małe pojemniki (szczególnie ułatwi to karmienie małego pająka).
Dla podrostków odpowiednie będą terraria 10/10/10 lub pojemniki o podobnych gabarytach. Natomiast wystarczające docelowe terrarium może mieć wymiary 15/15/15 cm lub 20/20/20 cm.
Temperatura i wilgotność
Temperatura około 25-28°C z niewielkimi spadkami nocnymi. Wilgotność na poziomie 70-80%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Młode pająki najlepiej karmić wylęgiem karaczanów (świetnie w tej roli sprawdza się wylęg Panchlora nivea, który ma wymiary ok 1-3 mm), mącznika oraz świerszczy.
Cyriocosmus spp. również nie mają problemów z jedzeniem martwego pokarmu. Karmówkę należy dopasować do wielkości osobnika.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Dymorfizm widoczny już u podrośniętych osobników i możliwy do rozpoznania po budowie płytki płciowej. Problemem może być niewielki rozmiar ptasznika. Warto posiłkować się lupą, mikroskopem itp.
Należy również wspomnieć, że u młodych osobników budowa płytki płciowej samca i samicy jest bardzo podobna. Nawet przy rozpoznawaniu płci dorosłych osobników tylko po budowie płytki płciowej zdarza się wiele błędów.
Rozmnażanie
Samice są sukcesywnie rozmnażane przy 2,5 cm DC. Samiec posiada po ostatniej wylince bulbusy oraz haczyki. W zależności od zachowania samicy – samca można zostawić z nią z jednym terrarium lub wyjąć po nieudanej próbie. Z własnego doświadczenia wiem, że samice bywają agresywne wobec samców i bardzo łatwo o konsumpcję partnera. Sama kopulacja może trwać nawet dwie, trzy godziny! Po udanej kopulacji polecam wyciągnąć samca od samicy. Warto powtarzać dopuszczanie kilka razy w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon tworzony jest przez samicę po 3-4 tygodniach od kopulacji. Po około miesiącu w kokonie powinny być już nimfy. Liczba jaj w kokonie zazwyczaj w granicach 40-70 sztuk, często liczba jaj w kokonie przekracza 100.
Uwagi
Gatunek wyczesuje z odwłoka włoski parzące typu III.
Wcześniejsza nazwa: Hapalopus sellatus.
Ocena
jad: 1
szybkość: 1
temperament: 1
łatwość hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 7
Polecany dla początkujących terrarystów. Problemem mogą być jedynie ich niewielkie rozmiary.
Źródła:
- Fukushima, C.S., R. Bertani & P.I. da Silva, Jr. 2005. Revision od Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraposidae); Zootaxa 846: 1-31;
- Kaderka, R. 2007. Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revta Ibérica Aracnol. 14: 63-68 [p. 64, f. 1-8].
- Kaderka, R. 2010. Cyriocosmus venezuelensis sp. n. from Venezuela (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revista Ibérica Aracnología 18: 87-96
- http://www.arachnoboards.com/ab/
- www.theraphosidae.cz/
- doświadczenia własne
Opracowanie: Obli
Wykresy: Skrzypol
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 3
