Ornithoctonus andersoni – ptasznik

Ornithoctonus andersoni
(Pocock, 1892)

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Ornithoctonus andersoni
Nazwa angielska: Asia mahogany spider

Wygląd

Dorastają do 7 cm samego ciała. Razem z nogami osiągają około 17 cm długości. Dość jednolicie ubarwiony ptasznik. Karapaks i odwłok są ciemno-granatowe. Uda pająka są mieszanką granatu i czerni. Dalsze segmenty jego odnóży, również przybierają granatową barwę z lekkim odcieniem błękitu (zauważalnym również na chelicerach). Na wysokości rzepki, można zauważyć słabo widoczne, szare, podwójne (równoległe w stosunku do odnóży) linie.

Długość życia

Samica około 15-17 lat, samiec dożywa maksymalnie rok po ostatnim linieniu.

Występowanie i biotop

Ptasznik podziemny. W naturalnym środowisku, osobniki tego gatunku, kopią głębokie tunele. Występuje głównie na terenach Birmy

Terrarium

Na ogół stosuje się terraria o wymiarach 25x25x35. Konieczna jest duża ilość podłoża (15-20 cm.), jako że ptaszniki te kopią pokaźne korytarze. Jakikolwiek dodatkowy wystrój nie jest konieczny. Pająk nie potrzebuje kryjówek, nie musi mieć nic, na czym mógłby oprzeć budowę gniazda. Wszelakie dodatki są zależne tylko i wyłącznie od gustu właściciela. Nowatorskim rozwiązaniem są terraria o wymiarach 30x10x30. Tak zbudowane terrarium umożliwia kopanie nory jedynie w dwóch kierunkach, a ścianki terrarium są jednocześnie ściankami norki. Dzięki temu rozwiązaniu możemy obserwować pająka przez cały czas. Taki typ terrariów dla pająków podziemnych jest bardzo popularny na zachodzie oraz zdobywa coraz to większe grono zwolenników w Polsce.

Temperatura i wilgotność

Temperatura powinna wynosić ok 21-15°C ze spadkiem w nocy a wilgotność powinna być utrzymywana na poziomie ok 80%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Samiec smuklejszy od samicy, o zbliżonej, lub nieco większej rozpiętości odnóży. Ubarwienie obu płci zbliżone, choć samców nieco bardziej jednolite. Osobniki męskie mają haczyki kopulacyjne na pierwszej parze odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników, po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej, lub z wylinki.

Rozmnażanie

Trudne i raczej nieczęsto się udaje. Przy osobnikach pochodzących z odłowu ważne jest naśladowanie przebiegu pór roku w ich środowisku naturalnym. Samica najczęściej nie jest agresywna w stosunku do samca, choć bywa że atakuje go natychmiast po umieszczeniu w terrarium. Kokon powstaje po kilku miesiącach od kopulacji i zawiera zazwyczaj niewiele jaj (maksymalnie około 250 szt) i jest to zależne między innymi od wieku samicy. Nimfy wylęgają się po kilku tygodniach, po kolejnych 6-8 tygodniach stają się samodzielnymi pająkami.