Chromatopelma cyaneopubescens
(Strand, 1907)
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Chromatopelma cyaneopubescens
Nazwa angielska: Greenbottle blue
Wygląd
Dorosłe samice tego gatunku mierzą około 5-6 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami 9-11 cm. Ciekawie ubarwiony ptasznik. W ciągu swojego życia kilka razy zmienia ubarwienie. Jako mały pająk posiada czarny odwłok z pomarańczowym ornamentem oraz małą czerwoną plamką na stronie grzbietowej. Karapaks jest brązowo żółty, sprawiający wrażenie złotego. Uda i stopy pająka są czarne, natomiast pozostała część odnóży jest beżowa. Jako podrostek ma odnóża koloru zielonego. Będąc już wybarwionym pająkiem(najczęściej około 7-8 wylinki), Chromatopelma cyaneopubescens odnóża ma niebieskie, natomiast karapaks jest koloru zielonego. Odwłok pozostaje niezmieniony – czarny z pomarańczowym ornamentem. Również włoski na odwłoku są pomarańczowe.
Długość życia
Samice tego gatunku dożywają do 15-18 lat, samce natomiast giną około 2-3 lat po ostatniej wylince.
Występowanie i biotop
W naturze można go spotkać na trawiastych i suchych terenach Wenezueli. Buduje gniazda nieopodal krzewów i traw z gęsto splecionej pajęczyny.
Cechy szczególne i ciekawostki
Gatunek łagodny i polecany dla początkujących hodowców. Wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Gęsto pajęczynuje.
Terrarium
Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mógł by zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.
Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.
Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, lecz tutaj, jako że jest to gatunek żyjący na suchych terenach za podłoże posłużyć może piasek terraryjny, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrariummożemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.
Temperatura i wilgotność
Temperatura w przedziale 25-28°C z nocnym spadkiem do około 24, wilgotność powinna wynosić około 50-65%, młodsze osobniki potrzebują trochę większej wilgotności.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne(tzw. bulbusy) na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.
Rozmnażanie
Bardzo czasochłonne. Pająki dość długo „zalecają się” do siebie. Kopulacja trwa maksymalnie kilkanaście sekund. Często samiec zostaje zjedzony przez samicę. Po 2-3 miesiącach samica buduje kokon, z którego po 3-4 tygodniach wylęga się od 150 do 200 nimf. Młode ptaszniki stają się samodzielne po kolejnych 35-45 dniach.
Ocena
jad: 1
szybkość: 2
temperament: 2
trudność hodowli: 1
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 8
Polecany dla początkujących hodowców.
Źródła:
- http://www.arachnoboards.com/ab/
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
- własne
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 4