Selenocosmia javanensis – ptasznik

Selenocosmia javanensis
(Walckenaer, 1837)

 

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Selenocosmia javanensis
Nazwa angielska: Javan Yellowknee

Wygląd

Samice dorastają do 10-13 cm, około 6 cm samego ciała, samce mniejsze: maksymalnie do 8-10 cm i około 4 – 4,5 cm samego ciała. Jest to brązowo-czarny ptasznik o dość masywnym karapaksie. Jak u większości ptaszników podziemnych tylne odnóża tego pająka są nieco grubsze od pozostałych.

Długość życia

Samice żyją około 10 lat, samce natomiast około roku po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Selenocosmia javanensis zamieszkuje wyspy Jawa, Sumatra, południowe Borneo, a także różne rejony Malezji.

Terrarium

Na ogół stosuje się terraria o wymiarach 25x25x35. Konieczna jest duża ilość podłoża (15-20 cm.), jako że ptaszniki te kopią pokaźne korytarze. Jakikolwiek dodatkowy wystrój nie jest konieczny. Pająk nie potrzebuje kryjówek, nie musi mieć nic, na czym mógłby oprzeć budowę gniazda. Wszelakie dodatki są zależne tylko i wyłącznie od gustu właściciela. Nowatorskim rozwiązaniem są terraria o wymiarach 30x10x30. Tak zbudowane terrarium umożliwia kopanie nory jedynie w dwóch kierunkach, a ścianki terrarium są jednocześnie ściankami norki. Dzięki temu rozwiązaniu możemy obserwować pająka przez cały czas. Taki typ terrariów dla pająków podziemnych jest bardzo popularny na zachodzie oraz zdobywa coraz to większe grono zwolenników w Polsce.

Temperatura i wilgotność

Temperatura w dzień powinna wynosić od 21 do 25°C, ze spadkiem w nocy. Wilgotność powinna być utrzymywana na poziomie 70-80%.
Ptaszniki kopiące tunele mogą doskonale regulować temperaturę otoczenia poprzez przebywanie na odpowiedniej głębokości (jak wiadomo, im głębiej w ziemi tym chłodniej). Pojemniki z wodą często zostają przewracane, więc zaleca się raczej częste spryskiwanie terrarium tak, by nie dopuszczać do przesychania podłoża.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dorosłe samce są smuklejsze i mają dłuższe odnóża aniżeli samice. Posiadają również haki na przednich odnóżach, oraz bulbusy na nogogłaszczkach. Płeć można rozpoznać już u podrostków na podstawie budowy płytki i szczeliny płciowej
 

Rozmnażanie

Rozmnażanie nie należy do najłatwiejszych z powodu agresywności samicy w stosunku do samca. Dlatego dobrze jest samicę umieścić w terrarium samca, wtedy jest trochę ogłupiała i samiec może mieć szansę na ucieczkę gdy będzie już po wszystkim. Zapłodnienie możliwe jest po ok. 30 dniach od ostatniej wylinki samicy. Po 50-90 dniach po zapłodnieniu, samica lepi kokon (przy dobrych warunkach: wysoka wilgotność i odpowiednia temperatura nawet po 30 dniach). Zaleca się ostrożnie odebrać kokon samicy, zdarzają się akty kanibalizmu. Inkubujemy zgodnie z ogólnymi zasadami przyjętymi dla sztucznego wychowywania młodych. Jaj w kokonie jest zazwyczaj nie więcej niż 200 szt. Wylęgają się po 3-4 tygodniach i samodzielnymi pająkami stają po kolejnych 4-6 tygodniach. Rosną dosyć szybko osiągając dojrzałość płciową: samce po max 2 latach, samice 2-4 (9-11 wylinkach).

Uwagi

Ma ciało pokryte krótkimi gęstymi włoskami. Samice są przeważnie jednolicie brązowe, a osobniki z Sumatry prawie czarne. Samce również przyjmują barwy od brązowej po czerwoną, a na ich odnóżach znajdują się gęste, króciutkie, brązowe włoski.

Ocena

(zobacz skalę ocen)
jad: 3
szybkość: 3
temperament: 3
łatwość hodowli: 3
odporność na błędy hodowców: 4
ocena ogólna: 16
Polecany dla doświadczonych hodowców.

Źródła:

• West, R.C., S.C. Nunn & S. Hogg. 2012. A new tarantula genus, Psednocnemis, from West Malaysia (Araneae: Theraphosidae), with cladistic analyses and biogeography of Selenocosmiinae Simon 1889. Zootaxa 3299: 1–43.
• Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
• www.arachnoboards.com
• doświadczenia hodowców

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 4