Loading...Tetragnatha montana – kwadratnik długonogi
(Simon, 1874)
Nazwa: Tetragnatha montana, kwadratnik długonogi
Rodzina: Tetragnathidae
Wygląd
Pająk długości 7-12mm. Posiada niezwykle filigranową budowę ciała (b. długie cienkie odnóża, podłużny odwłok).
Odwłok: podłużny, do połowy „szerszy” i lekko „wybrzuszony” (z profilu widać wyraźną zmianę w wysokości, – garb). Na tej szerszej, zgrubiałej części najczęściej widnieje delikatny rysunek przypominający krzyż; odwłok samicy zwykle połyskujący perłowo, u samca przeważnie matowy, zdecydowanie wyraźniejszy (duża rozpiętość kolorystyczna od ciemnych brązów przez jasne, żółtawe do bieli – zależnie od rośliny na której siedzi/ał dany osobnik – u samca ubarwienie b. wyraziste, ale zwykle małej gamy kolorów); niekiedy zauważalny niewyraźny rysunek liścia (dębu) – ciemna obwódka. Głowotułów: owalny, ciemny, lekko przeświecający.
Odnóża: bardzo długie, szczególnie pierwsza para, zwykle przeświecające z racji małej grubości; brązowe – jasne lub ciemne. Bardzo wielkie szczękoczułki, szczególnie u samców są cechą charakterystyczną tego rodzaju.
Niezwykle przypomina prządki (Nephila spp.).
Występowanie i biotop
Europa; w Polsce występuje na terenie całego kraju (jednak można przypuszczał, że w górach jest rzadszy lub nie występuje). Nierzadki, miejscami bywa liczny. Gatunek preferuje zdecydowanie wilgotne (zacienione) stanowiska, przeważnie nad wodami (rzeki, jeziora) wśród krzewów lub bujnej roślinności nadwodnej, na wilgotnych łąkach, w wysokiej trawie. Spotykany także w ogrodach (sieć utworzona na krzewach lub roślinach ozdobnych zdecydowanie odbijającymi od ziemi, co najmniej na wys. 40 cm od powierzchni gruntu/podłoża – oczywiście nie jest to reguła; zwłaszcza roślin krzewiących się). W lasach nie występuje. Dorosłe można spotkać najczęściej w maju i czerwcu.
Biologia
Rozwój trwa ok. roku. Pora godowa przypada na wiosną (maj, czerwiec) i początek lata – samce wyszukują sieci samic, szarpią nici (i doklejają swoje) dając znać o obecności. Podczas kopulacji samiec przytrzymuje swoimi olbrzymimi szczękoczułkami szczękoczułki samicy. W odstępie ok. dwóch-trzech tygodni od złożenia jaj z kokonów wylęgają się młode Tetragnatha (małe pająki można spotkać już w połowie lata, na przełomie lipca i sierpnia), kiedy to przędą swe bardzo delikatne, luźne, koliste sieci łowne). Młode pająki są wyjątkowo jasne i całkowicie przeświecające.
Jako że jest to pająk sieciowy tworzący kolistą sieć łowną, Tetragnatha rozpinają najczęściej nici pomostowe w dogodnym miejscu, które potem są wzmacniane, a następnie opierając się na tym stałym elemencie konstrukcji tworzą sieci. Sieci T. montana są bardzo delikatne (nici są cienkie), luźne (mała ilość promieni i małe napięcie nici oraz rzadko nałożone spirale kleistych nici) – przystosowane bardzo dobrze do chwytania filigranowych, latających owadów nadwodnych. Większe ofiary z łatwością zrywają sieci, choć pająkowi udaje się czasami schwytać nawet niedużą ważkę. Zwykle jednak pokarmem kwadratników są komary, jętki ,”muszki”. Kwadratniki bardzo często czatują obok sieci, np. na gałązce, którą, dzięki char. budowie, do złudzenia przypominają. Niekiedy także na środku sieci.
Gatunek ten jest bardzo wrażliwy i raczej niemożliwe jest utrzymanie go w tzw. warunkach terrarium. (skłonność do padania).
Inne gatunki w tym rodzaju występujące w Polsce (bardzo podobne):
Tetragnatha dearmata (Thorell, 1873)
Tetragnatha extensa (Linnaeus, 1758)
Tetragnatha nigrita (Lendl, 1886)
Tetragnatha obtusa (C.L. Koch, 1837)
Tetragnatha pinicola (L. Koch, 1870)
Tetragnatha reimoseri (Rosca, 1939)
Tetragnatha striata (L. Koch, 1862)
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 2
