Ceratogyrus brachycephalus
(Hewitt, 1919)
Zdjęcie autorstwa SWIFT’03
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Ceratogyrus brachycephalus
Nazwa angielska: Greater Horned Baboon
Wygląd
Dorosła samica osiąga 6-7 cm ciała. Rozpiętość odnóży sięga 13-15 cm. Samiec stosunkowo mniejszy. Odwłok ptasznika jest szaro-beżowy z ciemnobrązowymi cętkami. Uda pająka są całe brązowe z lekkim dodatkiem beżu. Dalsze segmenty odnóży są ponownie mieszanką ciemnej szarości i beżu. Karapaks kolorystycznie nie odbiega od reszty ciała – posiada jedynie „niby-okularki”, które widnieją wokół oczu pająka. Charakterystyczna cechą u Ceratogyrusów jest róg, który znajduje się w samym centrum karapaksu.
Długość życia
Samice żyją nawet 25 lat, przez co dojrzałość płciowa trwa bardzo długo. Samce umierają rok po ostatniej wylince.
Występowanie i biotop
Zamieszkują południowe sawanny Afryki (Stary Świat). Swoje gniazda buduję między kamieniami bądź znajdują wcześniej już wykopane głębokie norki, które świetnie stanowią ochronę przed wysokimi temperaturami.
Terrarium
Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/30 (dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.
Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.
Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą, wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego, wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrariummożemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.
Temperatura i wilgotność
Wilgotność powinna się mieścić w przedziale 60-70%, jednak krótkotrwałe zmiany nie powinny zaszkodzić starszym osobnikom. Z racji tego, że jest to ptasznik afrykański temperatura powinna wynosić 26-28°C. W nocy może spadać o parę stopni.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Dorosła samica zazwyczaj większa i mocniej zbudowana od samca. Samce mają dłuższe odnóża, narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy) oraz haki na goleniach pierwszej pary odnóży. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej oraz na podstawie wylinki.
Rozmnażanie
Dość trudne, ptaszniki z tego gatunku do kopulacji potrzebują całkowitego spokoju. Samica buduje kokon po 6-10 tygodniach od zapłodnienia. Kokon jest umieszczony w gnieździe i wpleciony w oprzęd. W kokonie jest około 100-250 jaj. Nimfy lęgną się po 2-3 tygodniach, samodzielnymi pająkami stają się po kolejnych 20-30 dniach.
Uwagi
Dość agresywny ptasznik, unikatowy pod względem budowy taksonomicznej jak zresztą cały rodzaj Ceratogyrus. Jest także spokrewniony z rodzajem Pterinochilus. Różnią się jednak budową zewnętrzną. Plecie duże ilości pajęczyny.
Ocena
jad: 3
szybkość: 3
temperament: 3
trudność hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 3
ocena ogólna: 15
Polecany dla zaawansowanych hodowców.
Źródła:
- British Tarantula Society, http://thebts.co.uk
- Arachnoboards, www.arachnoboards.com
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
- Rick C. West, www.birdspiders.com
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 4