Ceratogyrus pillansi – ptasznik

Ceratogyrus pillansi
(Purcell, 1902)

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Ceratogyrus pillansi
Nazwa angielska: brak

Wygląd

Dorosłe samice osiągają ok. 4 cm ciała natomiast samce do 3 cm ciała. Ubarwienie samców jest ciemniejsze niż ubarwienie samic. Jak u większości pająków z tego rodzaju dominują odcienie szarości. Odwłok ptasznika jest mieszaniną beżu nakrapianego ciemnobrązowymi cętkami, co tworzy charakterystyczny wzorek. Uda (femora) pająka są zestawieniem ciemnego brązu przechodzącymi w czerń z lekkim dodatkiem beżu. Dalsze segmenty są szaro-beżowe. Chlicery (chelicerae) są koloru jasno szarego natomiast nogogłaszczki upodobnione kolorem są do odnóży lecz po wewnętrznej stronie wpadają w odcień czarny. Karapaks jest pokryty ciemnego koloru promieniami rozchodzącymi się we wszystkie strony od centralnej jego części. Gatunek ten nie posiada uwydatnionego rogu charakterystycznego dla większości gatunków z rodzaju Ceratogyrus.

Długość życia

Samice żyją nawet 25 lat, przez co dojrzałość płciowa trwa bardzo długo. Samce umierają rok po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Gatunek ten zamieszkuje pogranicze Mozambiku z Zimbabwe oraz środkową część Mozambiku. Swoje gniazda budują między kamieniami bądź znajduje wcześniej już wykopane głębokie norki, które stanowią ochronę przed wysokimi temperaturami panującymi na tych terenach.

Cechy szczególne i ciekawostki

Gatunek jest unikatowy pod względem budowy morfologicznej nie posiada widocznego rogu charakterystycznego dla rodzaju. Jest dosyć agresywnym ptasznikiem. Przędzie duże ilości pajęczyny. Jest także spokrewniony z rodzajem Pterinochilus.

Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 20/20/20 (dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 8-12 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnią pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą, wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego, wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrariummożemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperatura i wilgotność

Wilgotność powinna się mieścić w przedziale 60-65%, jednak krótkotrwałe zmiany nie powinny zaszkodzić starszym osobnikom. Z racji tego, że jest to ptasznik afrykański temperatura powinna wynosić 25-27°C. W nocy powinna spadać do 20-23°C.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dorosła samica zazwyczaj większa i mocniej zbudowana od samca. Ubarwienie samców jest znacznie ciemniejsze od samic. Samce mają dłuższe odnóża, narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy) oraz haki na goleniach pierwszej pary odnóży. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej oraz na podstawie wylinki.

Rozmnażanie

Dość trudne, ptasznik z tego gatunku jest mało rozpowszechniony w hodowlach oraz przy kopulacji potrzebuje całkowitego spokoju. Samica buduje kokon po 6-10 tygodniach od zapłodnienia. Kokon jest umieszczony w gnieździe i wpleciony w oprzęd. W kokonie jest około 100-200 jaj. Młode lęgną się po 2-3 tygodniach, samodzielnymi pająkami stają się po kolejnych 20-30 dniach.