Loading...Steatoda triangulosa
(Walckenaer, 1802)
Nazwa: Steatoda triangulosa
Rodzina: Theridiidae
Wygląd
Jego ciało osiąga jedynie 0,3 do 0,6cm długości. Jego głowotułów jest brązowawy, miejscami pomarańczowy. Każdy segment jego odnóży jest ścięty, a połączenia stawów ciemniejsze. Na brązowym odwłoku widać szereg białych i ściętych znaków przypominających kształtem trójkąty. Oznaczenia te znajdują się na środku i po bokach odwłoka.
Występowanie i biotop
Gatunek ten początkowo występował naturalnie w Eurazji, jednakże stosunkowo niedawno pojawił się w Ameryce Północnej. Występuje głównie w centralnej i południowej Europie, południowej Rosji, w okolicach Morza Śródziemnego, Wyspy Św. Heleny i Stanach Zjednoczonych. W Ameryce Południowej jest bardzo rzadki. W Ameryce Północnej coraz częściej możemy go spotkać w domostwach i obszarach zabudowanych. Zarówno w Europie jak i Ameryce Północnej znajdujemy go w północnej części domostw w ciemnych zakamarkach, pod okapami lub parapetami, pod kamieniami i na północnej stronie ścian budynków.
Biologia
Tak jak inne pająki comb-footed (rodzina Theridiiae), Stateody budują nieregularne sieci i zawieszają się na nich w oczekiwaniu na nic nie podejrzewającą ofiarę. Używając grzebieni tworzących sił z ząbkowanych włosków na ich tylnich odnóżach zawieszają się na sieci i czekają aż ofiara zbliży się na tyle blisko, aby móc ją ukąsić. Steatoda triangulosa poluje najczęściej na stawonogi: czerwone mrówki, inne pająki (włączając Brown recluse – Loxosceles reclusa) oraz owady.
Kopulacje jak i zjawisko składania kokonów mają miejsce od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Kokony mają wielkość dorosłego osobnika. Powleczone są luźną nicią a w środku znajduje się około 30 młodych.
Innymi pająkami należącymi do rodzaju Steatoda są:
Steatoda bipunctata (Linnaeus, 1758)
Steatoda castanea (Clerck, 1758)
Steatoda corollata (Linnaeus, 1758) [= albomaculata (De Geer, 1778)]
Steatoda grossa (C.L. Koch, 1838)
Steatoda phalerata (Panzer, 1801)
Poważne objawy kliniczne po ukąszeniu przez pająka z rodzaju Steatoda są niezwykle rzadkie. Jednak, gdy pająk ten ukąsi objawy jego neurotoksycznego jadu są podobne do tych po ukąszeniu przez czarną wdowę. Spokrewniony z S. triangulosa gatunek S. grossa i znany jest jako fałszywa czarna wdowa i obwiniany jest często za silne miejscowe bóle, mdłości i wymioty w Australii. Symptomy towarzyszące ugryzieniom przez Steatody są podobne do widzianych podczas latrodektyzmu i efektywnie leczone surowicą przeciw Latrodectusom.
Inny spokrewniony gatunek to S. borealis. Jest on jednym z pająków zwanych comb-footed, który wraz z czarną wdową i Achaearanea tepidariorum (Snetsinger 1982 < uwidacznia się różnica między opisami: Koch 1841) najczęściej spotykamy w domostwach w USA. Bardzo łatwo go odróżnić od S. triangulosa dzięki ciemno ubarwionemu odwłokowi z wąską i jasną linią środkową. Pomimo, iż jest to jeden z najczęściej spotykanych pająków z rodzaju Steatoda we wschodnich USA to nigdy nie widziano go w Arkanzas i jest wyjątkową rzadkością w Illinois, Iowa i Nebrasce.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 10
