Tapinauchenius gigas – ptasznik

Tapinauchenius gigas
(Caporiacco, 1954)

L2. Zdjęcia autorstwa Mariusz86.

Dorosła samica. Zdjęcia autorstwa Michal302.

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Tapinauchenius gigas
Nazwa angielska: Orange treespider

Wygląd

Samice dorastają do 5-5,5 cm długości ciała i rozpiętości odnóży ok. 13-15 cm. Dojrzałość płciową osiągają dużo wcześniej, zazwyczaj przy 4,5 cm DC. Samce są mniejsze i zazwyczaj nie przekraczają 4 cm DC, jednak rozpiętością odnóży dorównują samicom. Młode osobniki z gatunku Tapinauchenius gigas posiadają czarny karapaks wraz ze szczękoczułkami. Kończyny są różowawe, zakończone czarną stopką. Odwłok jest koloru różowo-żółtawego, pokrytego czarnym wzorem przypominającym kształtem choinkę. Po kilku wylinkach ptasznik zaczyna przybierać°Cowo barwy dojrzałego osobnika. Jasnoszare odnóża są pokrywane pomarańczowymi i czerwonawymi włoskami, które coraz gęściej porastają również odwłok, zakrywając czarny ornament. Karapaks z czarnego staje się coraz jaśniejszy, przybierając odcienie od bladożółtego, do beżu. U dorosłych osobników odwłok i odnóża pokryte są czerwono-pomarańczowymi włoskami. Lekko zielone zabarwienie karapaksu jest przełamane promienistymi ciemnymi bruzdami. Dorosłe samce mają całkowicie odmienne ubarwienie: praktycznie całe są ciemnooliwkowe i jedynie ostatni fragment odnóży krocznych mają w kolorze żywej pomarańczy. Ubarwienie tego gatunku dobrze odzwierciedla angielska nazwa „orange treespider” czyli „ptasznik cytrusowy”.

Karapaks dorosłej samicy T. gigas. Zdjęcie autorstwa Michal302.

Długość życia

Samice przy dobrych warunkach dożywają kilkunastu lat, samce o wiele krócej, zazwyczaj niewiele dłużej niż 4-7 miesięcy od ostatniej wylinki.

Występowanie i biotop

Występuje w Gujanie Francuskiej, która leży w północno-wschodniej części Ameryki Południowej.. Największą ich ilość można spotkać na drzewach cytrusowych. Gniazda są tworzone z uschniętych liści oraz gałązek wplecionych w pajęczynowy oprzęd.

Lasy Gujany Francuskiej. Źródło: www.panoramio.com

Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 20/20/35 cm (dł./szer./wys.). Otwierana powinna być przednia szyba, ponieważ ptaszniki z tego gatunku często tworzą swój oprzęd w oparciu o sufit terrarium. Konieczna jest wentylacja np. w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.

Terraria dla Tapinauchenius autorstwa Prz3mEk87.

Temperatura i wilgotność

Wilgotność powinna wynosić około 70%-80%. Temperatura powinna mieścić się w przedziale 25-27°C, nocą może spadać do około 23°Celsjusza.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Samica jest mocniej zbudowana niż samiec, choć czasami ma mniejszą rozpiętość odnóży. Samiec jest wyjątkowo smukły, na goleniach pierwszej pary nóg posiada haki do przytrzymywania samicy podczas kopulacji oraz narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy) na nogogłaszczkach. Ubarwienie dojrzałego samca i samicy jest mocno zróżnicowane. Samica intensywnie pomarańczowa z zielonkawym karapaksem. Samiec jednolicie słomiany, z lekko pomarańczowymi ornamentami na ostatnim segmencie odnóży. Płeć można rozróżnić już u niedojrzałych osobników po budowie płytki i szczeliny płciowej lub z wylinki.

Różnice w budowie płytki płciowej T. gigas.

Rozmnażanie

Pająki chętnie kopulują, samica po kopulacji może być agresywna w stosunku do samca dlatego od razu po kopulacji należy go zabrać z terrarium samicy. Samica składa kokon najczęściej po 7-10 tygodniach od kopulacji. Młodych wylęgnie się stosunkowo sporo 100-250 sztuk po ok. 4 tygodniach od zniesienia jaj. W samodzielne pająki przeobrażają się one po ok. 3 tygodniach.
Raport rozmnożenia autorstwa bartek79.

Dopuszczanie T. gigas. Zdjęcie autorstwa Michal302.

NI i NII. Zdjęcie autorstwa Tohunga.

Uwagi

Ptasznik bardzo dobrze skacze i jest szybki. Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka, lecz bywa defensywny. W przypadku zagrożenia zaobserwowano też zjawisko strzelania fekaliami w napastnika (dość powszechne u pająków nadrzewnych).